In de industriezone van Heist-op-den-Berg werd deze week een steenuil opgemerkt. Het dier zat al de hele ochtend op de parking van een bedrijf en leek verzwakt. Af en toe zette het nog een stap, maar vliegen kon hij niet meer. Het Wildlife Taxi Team werd gecontacteerd en stuurde meteen een vrijwilliger ter plaatse. Toevallig woonde die slechts twee minuten verderop, waardoor er snel hulp kon komen.
Bij aankomst werd de steenuil overhandigd door de security, die hem ondertussen veilig in een kartonnen doos had gezet. Al snel bleek dat de toestand ernstig was: de uil was extreem mager, het borstbeen stak scherp uit en de kroep (de voedselreserve bij vogels) was volledig leeg. Tijdens het hanteren kwamen er zelfs enkele vliegen uit de verendons tevoorschijn – een teken dat het dier al langere tijd verzwakt was en in slechte conditie verkeerde.
Opvallend was dat de steenuil geringd bleek te zijn met een onderzoeksring. Dit betekent dat het om een wilde steenuil ging die ooit door onderzoekers werd voorzien van een ring om meer inzicht te krijgen in de verspreiding en het gedrag van de soort.
Tijdens het transport naar VOC Neteland ging het echter snel bergaf: de uil bewoog steeds minder, en op een gegeven moment was zelfs rechtop blijven zitten te zwaar. Niet veel later, kort na aankomst in het opvangcentrum, is de steenuil gestorven.
Weetje: geringde vogels – onderzoek of particulier?
Veel mensen schrikken wanneer ze een ring rond de poot van een vogel zien en denken meteen dat het dier een “huisdier” is. Dat hoeft echter niet zo te zijn:
-
Onderzoeksringen worden geplaatst door erkende organisaties en dragen meestal een code met landaanduiding en cijfers/letters. Deze ringen geven wetenschappers informatie over de trek, leeftijd, verspreiding en overlevingskansen van wilde vogels. Ze betekenen dus níét dat de vogel een eigenaar heeft.
-
Particuliere ringen komen voor bij vogels die in gevangenschap worden gehouden, zoals duiven of parkieten. Die ringen zijn vaak gekleurd en bevatten een unieke code waarmee de eigenaar kan worden achterhaald.
In dit geval ging het om een onderzoeksring: de steenuil was dus een échte wilde vogel, die deel uitmaakte van een belangrijk onderzoek naar deze beschermde soort.
De steenuil
De steenuil is de kleinste uilensoort in Vlaanderen, herkenbaar aan zijn platte kop, felle gele ogen en korte staart. Ze leven vaak in halfopen landschappen en nestelen graag in knotwilgen, oude schuurtjes of nestkasten. Hoewel ze klein zijn, kunnen ze behoorlijk fel uit de hoek komen.
Het aantal steenuilen gaat in Vlaanderen langzaam achteruit, vooral door verlies van geschikt leefgebied en voedsel. Onderzoek via ringen helpt wetenschappers om hun leefgebieden beter te begrijpen en de soort te beschermen.
Dank aan de melders en de security voor hun snelle actie. Helaas kwam de hulp voor deze steenuil te laat – maar elke melding is waardevol en helpt ons om zicht te krijgen op de uitdagingen waarmee onze wilde dieren te maken hebben.
