Het was weer een week vol telefoontjes, sirenes van de natuur en zachte poten in nood. Onze vrijwilligers trokken er meermaals op uit voor allerlei dieren: egels die wat te nieuwsgierig waren, een buizerd die zijn evenwicht verloor, en zelfs een eekhoorn die een beetje te wild werd in z’n eigen boom.
Maar ook de grotere vierpoters kruisten ons pad. In Duffel liep een jonge reebok verloren door tuinen, alsof hij op zoek was naar de kortste route naar het bos. In Langdorp lag een jonge ree onder een haag, zichtbaar verzwakt, mager en met ernstige diarree – die werd met zorg overgebracht naar het VOC voor verder onderzoek. En in Haacht troffen we opnieuw een jonge reebok aan in een tuin. De oproeper dacht dat hij mankte, maar gelukkig viel dat mee. We lieten hem daar, mét enkele nuttige tips: geef wilde dieren altijd rust, en zet eventueel een bakje water neer – zeker bij warm en droog weer.
Weetje: Jonge reeën trekken in het najaar vaker dichter naar de bewoonde wereld. Ze zoeken beschutting, water of volgen gewoon een geurspoor dat iets te dicht bij de mensen eindigt.
En zo zijn we weer een weekje ouder, een paar modderige schoenen rijker en een handvol dierenlevens beter.
Onze vrijwilligers noemen het “weekend”. De natuur noemt het gewoon dienstrooster.
